Terug
Het suikerbietenareaal in Noord-Amerika is onderverdeeld in 11 regio's die het hele continent omvatten. De rassen van Betaseed moeten dan ook bestand zijn tegen zeer uiteenlopende klimatologische omstandigheden, bodemtypes, ziekten en plagen.Grote verschillen in klimatologische omstandigheden en bodemtypes tussen de regio’sDe westelijke regio’s zijn gekenmerkt door weinig neerslag, koude nachten en een lange vegetatieperiode. De meerderheid van het westelijke areaal is geïrrigeerd. Omdat het in het oosten vaker regent, is irrigatie daar niet noodzakelijk. De nachten zijn er warmer en de vegetatieperiode korter.
In sommige regio’s zijn tot zeven verschillende ziektetoleranties nodig voor rassen met een maximale opbrengst. De verschillen tussen de genetische profielen die nodig zijn in de regio’s zijn dus groot. Telers in het westen gebruiken aaltjestolerante zaden van Betaseed, terwijl in het oosten cercosporatolerante zaden nodig zijn. Door de extensieve verbouwing van mais, zijn al onze rassen standaard rhizoctoniatolerant. Onze ervaring in het ontwikkelen van locatiespecifieke rassen voor Noord-Amerika helpt ons om gezonde, hoog renderende rassen voor de Europese markt te produceren.
In de VS telen ca. 4.500 telers ongeveer 480.000 hectare suikerbieten. Dat komt neer op gemiddeld 130 hectare per teler. De opbrengst bedraagt 70 t/ha en stijgt jaarlijks met ca. 0,6 t/ha. Dit levert een suikeropbrengst van 12 t/ha op.
De suikerbiet wordt verwerkt in 23 suikerfabrieken, georganiseerd door tien verschillende bedrijven – de meeste zijn landbouwcoöperaties. De volumes suikerbiet voor ieder bedrijf zijn gebaseerd op een quota gepubliceerd door de Amerikaanse overheid.
Door de perceeloppervlakken van ongeveer 65 ha, worden de zaadjes met behulp van zaaimachines gezaaid. Die machines kunnen tot 48 rijen zaaien met een snelheid van 10 km/u. Precisielandbouwtechnieken zoals gps-aangestuurde systemen en gewasbeheer op basis van sensoren worden al op grote schaal gebruikt, hoewel Europese zelfrijdende oogstmachines in Noord-Amerika minder vaak voorkomen (behalve in Michigan). In plaats daarvan worden de bieten volgens een tweefase systeem geoogst. Als eerste worden de bladeren van de suikerbieten verwijderd. Daarna worden de bieten per zes of acht rijen uit de grond getrokken. De meest gangbare methode is om de bieten rechtstreeks in vrachtauto’s te laden (die dan tijdens het oogsten over het veld rijden), maar daarvoor zijn goede oogstomstandigheden essentieel.
Door de grote oogstvolumes, de korte oogstperiode en de beperkte verwerkingscapaciteiten is er vraag naar meer gesofisticeerde opslagtechnologie dan in Europa gebruikelijk is. In de Verenigde Staten worden suikerbieten in gespecialiseerde faciliteiten bewaard. Vaak liggen er stapels van tot 700.000 ton. Een professioneel opslagbeheer is cruciaal, met geavanceerde sensortechnologie voor gespecialiseerde ventilatie om de bietenhopen koel te houden. Zo worden de bewaartermijnen gemaximaliseerd en het suikerverlies tot een minimum gebracht.
Wij van Betaseed zijn experts in het telen van suikerbiet in Noord-Amerika en weten als geen ander welke processen, technologieën en methoden beschikbaar zijn. We delen onze kennis maar al te graag. Zo organiseren we in China bijvoorbeeld seminaries voor telers en landbouwadviseurs over onderwerpen zoals grondbewerking en bemesting. Zo draagt Betaseed bij aan de productiviteitsverhoging van de suikerbietenteelt in de Chinese landbouwsector.
Gespecialiseerde Amerikaanse opslagtechnologie staat centraal in Rusland en Oekraïne
Wij organiseren bezoeken aan Amerikaanse suikerbedrijven en brengen landbouwers in contact met experts. De eerste opslagsystemen in Amerikaanse stijl worden momenteel al gebruikt in Rusland en binnenkort ook in Oekraïne. De nieuwe opslagtechnologie wordt er afgestemd op de lokale klimatologische omstandigheden. Het zorgt voor een verlaging van het opslaggerelateerde suikerverlies en geeft dus ook een boost aan de productiviteit van de suikerbedrijven.
